سالانه هزینه زیادی صرف دورههای آموزشی کارکنان میشود، این هزینهها در شرکتهای ایرانی به علت عدم شفافیت اطلاعاتی مشخص نیست ولی برای مثال بر اساس گزارش انجمن آمریکایی آموزش و بهسازی (td.org)، در آمریکا سالانه ۱۶۰ میلیارد دلار صرف آموزش کارکنان میشود.
همچنین تحقیقات میررحیمی (1386) در مورد بررسی مولفههای برنامهریزی آموزشی ضمن خدمت کارکنان وزارت کشاورزی نشان میدهد که در حال حاضر کیفیت فرایند طراحی دورههای آموزشی کمتر از حد متوسط است، لذا دورههای آموزشی با هدف ارتقای سطح دانش، مهارت و نگرش افراد شرکتکننده با هزینههای بالایی برگزار میشود، این در حالیاست که کارکنان در قبال آن هیچ تعهدی ندارند و فقط برای داشتن شرایط ارتقا یا دریافت مزایای خاص در آن شرکت میکنند (آقاسی زاده، 1383)، حتی گاهی کارکنان شرکتکننده در دورههای آموزشی چرت میزنند، خسته و کلافهاند و انگار شوقی برای یادگیری در آنها وجود ندارد. لذا باید بدانیم مشکل کجاست؟ مشکل از کارکنان است؟ مشکل از استاد است؟ مشکل از سازمان است؟ چرا دورههای ما اثربخشی لازم را ندارد.
در این راستا شرکت
پدیده تبار به برگزاری نظرسنجی با محوریت
"علت عدم استقبال از دورهها و سمینارهای آموزشی چیست؟" از طریق سایت
شرکت و شبکههای اجتماعی اقدام نمود که نتایج آن به شرح ذیل میباشد:
به نتایج بالا میتوان اذعان داشت که از دلایل مهم عدم استقبال و شرکت مشتاقانه کارکنان در دورههای آموزشی کوتاه مدت؛ کاربردی نبودن موضوع و عدم تسلط استادان و همچنین نبود خلاقیت و استفاده بیش از حد از روش سخنرانی عنوان کرد. به منظور دستیابی به شرایط مناسب در این زمینه بایستی ابتدا به محتوای آموزشی را هم به صورت علمی و هم به صورت کاربردی طراحی و سپس با روشهای نوین و خلاقانه مانند بازی نقش، نمایش و... به آموزش افراد پرداخت تا تعادل روانی کارمند را بر هم زد تا احساس نیاز و پیدا شدن انگیزه برای برقراری مجدد تعادل روانی و تلاش جهت رفع نیاز پیدا شده، ایجاد شود.
منبع: واحد آموزش پدیده تبار