فرهنگ كارآفريني سازماني

كارآفريني، مفهومي است كه همراه با خلقت بشر وجود داشته است. به تعبيري ديگر، كارآفريني، كانون و همان « كارآفريني » ، مركز ثقل كار و تلاش و پيشرفت بشر در عصر مدرنيته، تلقي مي شود. به زبان ساده فرايند تاسيس و يا توسعه كس بوكار، برمبناي يك فكر و ايده نو است. كارآفريني، به منظور رشد و نمو در
جوامع، نيازمند وجود فرهنگ خاصي است. با توجه به اهميت كليدي كارآفريني در اقتصادهاي نوين (ايجاد شركتهاي كوچك و متوسط)، كشورهاي مختلف، برنامه هاي مفصلي را براي بسط چنين فرهنگي در جامعه خود تدارك ديد هاند تا بتوانند همچنان مسير رشد و پويايي شان را ادامه دهند. بنابراين، شناسايي عوامل موثر بر ايجاد و توسعه فرهنگ كارآفريني در جامعه و نيز ويژگيهاي منحصر به فرد كارآفرينان در سازمان شغلي يك فرد در دنياي امروزين به عنوان عنصر رشد و توسعه از ابعاد مختلف اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و سياسي محسوب مي شود؛ به گونه-اي كه عنصر كارآفريني به عنوان موتور حركتي توليد و توسعه اقتصادي و از سويي پرورش دهنده و تقويت كننده روحيه سرمايهگذاري و بهرهوري در نيروي انساني تلقي مي شود. از همين رو مقاله حاضر نيز با ديدگاه توصيفي- تحليلي، مؤلفهها و عوامل تأثيرگذار بر ايجاد و توسعه فرهنگ كارآفريني در سازمانها را برشمرده و به تشريح هر يك از آنها مي پردازد.