لازم است جلسه برگزار کنی:
در طول هفته شاید لازم باشد با همکاران بالقوه زیادی دیدار کنی، اگر همه در دفتر کاری کوچک به دیدارت بیایند هم برای خودت ملالانگیز است و هم برای آنها شاید نتیجهاش دستکم گرفتن کسب و کار شما باشد. در این صورت چه بهتر که آنها را در محیطی عمومی ببینی و چه بهتر که یک کافه را انتخاب کنی. کافهنشینیِ کاری، نه نیاز به خدمتکاری دارد که قبل از آمدن میهمانِ کاری، زمین را جارو کند و نه آشپزی که چایی به مراتب با کیفیت پایینتر جلوی شما و میهمان بگذارد. اگر آن قدر پول دارید که آبدارچی تمام وقت و دستگاههای قهوهساز و چایساز حرفهای را در دفترکارتان داشته باشید و دفتری خوب و بسیار آبرومند دست و پا کنید، از ادامه این مطلب انصراف دهید.
بهرهوری بهتر:
آدم در خلوت خود، ذهنش به هزارجا میرود و در خانه کار کردن به خاطر اینکه امکان فعالیتهای متفرقه زیادی داریم، به هیچ وجه برای این کار توصیه نمیشود. در دفتر کار اشتراکی هم آن قدر فضا کوچک و اغتشاش صوتی وجود خواهد داشت که تمرکز از بین خواهد رفت. کار کردن در کافه، بهترین جاست اگر چشمها را درویش و گوشها را مشغول یک صدای اختصاصی کنیم. هدفونها را فراموش نکنید. وقتی با تمرکز در کافه مشغول کار کردن باشید از زمانی که یک آهنگ تمام میشود تا زمانی که آهنگ جدید شروع میشود میبینید که ناخودآگاه سخنان دیگران را درباره مسائل خالهزنکی گوش میدهید. آن قدر قدر هدفون و ارزش این بخش از مقاله را درک میکنید.
کافهها، کافههای دوست داشتنی:
اتمسفر کافه یک اتمسفر شاد است. روشنفکرانِ افسردهی کافهنشین را نمیگویم. جایی را انتخاب کنید که کافهی روشنفکری نباشد. کافههای روشنفکری افرادی متاصل، خسته و غرغرو را میزبانی میکنند. به کافهآی بروید که برای میزبانی شما زحمت میکشند و سعی میکنند امکانات بهتری فراهم کنند. برای طراحی فضا زحمت کشیدهاند و برای گرفتن یک قهوه یا دمنوش، ناگزیر به منتکشی از صاحبان کافه نباشید.
تقویت همکاری:
اگر مجبورید به صورت گروهی کار کنید، حضور افراد در کافه میتواند به صورت جمعی هم جالب و مفید باشد. در لحظه میتوانید دور یک میز جمع شوید و جلسه کنید. بعد از آن هر کس به سراغ میز خود رفته و کار جداگانهاش را انجام دهد. این خاصیت را دست کم نگیرید، داشتن حریم و امکان همنشینی با هم چیز کمی نیست.