استفاده از بازی برای شناخت عملکرد مغز کودکان

متخصصان مراقبت از نوزادان نارس در حال توسعه یک بازی کامپیوتری هستند که می تواند تاثیر تولد زودرس را روی عملکرد مغز اندازه گیری کند. در طول بازی مغزی در این موزه، عملکرد مغزی صدها کودک داوطلب بین شش تا هفت سال مورد بررسی قرار می گیرد.

آنیتا مونتانا، روانشناس و متخصص اعصاب از کالج سلطنتی لندن می گوید: یکی از مهارتها، دقت در اجرا، توانایی حفظ اطلاعات و مهار پاسخ های خودکار است. این ایده اصلی است و سپس کار روی حافظه، حفظ اطلاعات در ذهن و دستکاری اطلاعات آنلاین. پیش بینی موفقیت تحصیلی و دیگر مهارتها در زندگی مسئله خیلی مهمی است و دیگر اینکه ما به طور انتخابی به چیزها توجه می کنیم. توانایی تمرکز روی چیزی خاص و عدم توجه به چیزی دیگر. اینها چیزهایی است که می توانید در بازی ببینید و ما به این موضوع بطور دائم توجه می کنیم، خصوصا تمرکز و توجه روی یک موضوع برای مدت طولانی.

پرفسور دیوید ادواردز در بیمارستان سنت توماس مشغول پرتونگاری و تصویربرداری از مغز است. تیم تحقیق، مغز ۶۰ کودک هشت ساله را اسکن کرده اند، ۳۰ کودک زودرس و ۳۰ کودکی که در زمان طبیعی بدنیا آمده اند تا ببینید آیا تفاوتی در عملکرد مغزشان قابل مشاهده است.

پرفسور ادواردز می گوید: تغییرات در زمانی که نوزادان نارس بدنیا می آیند خیلی زیاد است. در طول زمان، مغز بزرگتر و بسیار پیچیده تر می شود. وقتی نوزادان متولد می شوند مغزشان خیلی صاف و مانند یک لوبیای قهوه ای است اما با گذشت زمان مغز آنها به شکل گردو در می آید، گردویی که همه ما از طریق عکس مغز بزرگسالان دیده ایم. بنابراین وقتی نوزادان خارج از شکم مادرانشان هستند، تغییرات خیلی زیادی اتفاق می افتد.

چند دهه پیش، نوزادانی که پیش از موعد متولد می شدند شانس کمی برای زنده ماندن داشتند. این شرایط بطور چشمگیری تغییر کرده اما نارس بدنیا آمدن می تواند روی رشد کودک تاثیر بگذارد. ادواردز نقشه مسیرهای عصبی مغز را ترسیم کرده و می گوید تفاوت های مغزی ظریفی میان کودکان نارس و دیگر کودکان وجود دارد.

وی می افزاید: از آنها می خواهیم که در حالی که مغزشان را اسکن می کنیم مشغول بازی باشند. با ام آر آی کردن می توانیم ببینیم که کدام بخش و چه مقدار از مغزشان در جریان بازی فعال است و بنابراین می فهمیم که آنها از چه منابعی در مغزشان برای بازی استفاده می کنند. با این داده ها ما می توانیم آنها را با کودکانی که سر موعد به دنیا آمده اند مقایسه کنیم و ببینیم که چه تفاوتهایی میان آنها وجود دارد.

برای کودکان حاضر در موزه علوم، بازی فقط جنبه تفریح دارد اما نتایج جدی این آزمایش می تواند روزی به کودکان نارس بدنیا آمده کمک کند.

به فرانسه می رویم جایی که محققان فرانسوی در تلاش برای کشف ذهن کودکان هستند. تمرکز مطالعات اخیر بر روی اتفاقاتی است که در مغز کودکان به هنگام یادگیری و خواندن اتفاق می افتد. در طول دو سال، ده کودک هر دو ماه یکبار و به هنگام خواندن مطلبی زیر دستگاه پرتونگار مورد مطالعه قرار گرفته اند. محققان مدار مغزی خواندن را با این مطالعات مشخص و مورد تحلیل قرار داده اند تا پاسخ سوالی را برای آموزش کودکان در فرانسه پیدا کنند که آیا روش خواندن سیلابی بهتر است یا روش کلی. پرتونگاری مغز نشان می دهد که روش سیلابی، روش کارآمدتری است.

استانیسلا دوهین عصب شناس شناختی مشهور و مدیر این پژوهش می گوید: افرادی که با روش الفبایی و فونتیک، خواندن را می آموزند نیم کره چپ مغزشان فعال تر می شود، که نیمکره ایست که برای خواندن بسیار کارآمد است. افرادی که با روش کلی و از طریق شکل کلمات می آموزند از این نیمکره استفاده نمی کنند. توجه آنها روی نیمکره راست است نیمکره ای که کارایی بسیار کمتری برای خواندن متن دارد.

به گفته دانشمندان، تصویربرداری از مغز، نظریه آنها را در دفاع از روش خواندن هجایی که سالها از آن دفاع کرده اند تایید می کند. این یافته می تواند تا حدی نارسایی در خواندن و ضعف خواندن در فرانسه را توضیح دهد. با این حال برخی از متخصان ترکیب این دو روش را توصیه می کنند. با این حال، درک بهتر از عملکرد مغز می تواند به دانش آموزان در آینده کمک کند.