الگوهای آسیب شناسی فرایندهای سازمان( بخش دوم)
برای آسیب شناسی فرایندهای سازمان به خصوص فرایند آموزش الگوهای مختلفی مطرح شده است که برخی از آنها بسیار کاربردی اند.
در مقاله گذشته در خصوص اینکه آسیب شناسی فرایند منابع انسانی به خصوص فرایند آموزش صحبت کردیم و گفتیم که این کار چقدر ضروری است، زیرا که منابع انسانی سازمان نقش مهمی در خروجی‌ها، اعتبار، رشد سازمان ایفا می‌کنند، بنابراین بایستی که فرایندهای آموزش آنان نیز روند درست و استانداردی باشد.حال قصد داریم در خصوص چند الگو و مدل آسیب شناسی را به طور خلاصه معرفی نماییم:
نگاه کنید به مقاله اهمیت آسیب‌شناسی فرایند آموزش در سازمان( بخش اول)
یک: مدل سه شاخکی
این مدل یا الگو سعی می‌کند که مسائل و مشکلات را در سه حوزه کلی محتوا(مانند فرایند آموزش، سیستم مدیریت کیفیت)، زمینه( فرهنگ سازمان، مشاوران) و ساختار( ساختار سازمانی، فنی ) بررسی کند و آسیب های موجود در این فرایندها را شناسایی نماید و با برنامه ریزی‌های آموزش و بهسازی به توانمندسازی کارکنان و سازمان بپردازد
دو:الگوی جامع آسیب شناسی
این الگو که مخفف FPSS نیز گفته می شود یک الگوی ترکیبی است که دارای چهار سطح است که عبارت اند از الزامات کارکردی، الزامات فرایندی، الزامات سیستمی، الزامات ساختاری که با توجه به آن متخصصین را به شناسایی آسیب های سازمان راهنمایی می‌کند.
سه: مدل سیپCIPP
این مدل یا الگو بر این باور شکل گرفته که مهمترین هدف ارزشیابی اصلاح و بهبود است در این خصوص یکی از با معناترین الگوها محسوب میشود که دارای چهار بعد زمینه، درونداد، فرایند و برون دادن می باشد
نگاه کنید به مقاله آسیب شناسی آموزش و سازمانی
در پایان باید گفت که با استفاده از این مدل‌ها و الگوهای مختلف می‌توان به شواهد و مدارکی دست یافت که نشانگر وجود مشکلات و آسیب‌های مختلفی در سازمان است که اگر آنها رفع نشوند سبب کاهش اثربخشی، کارایی و سرانجام از بین رفتن بهره‌وری سازمانی می شود، نتایج پژوهش‌ها در کشور ایران نیز حاکی از این است که بهره‌وری ها در سازمان ها پایین است شاید باید گامی در این خصوص برداشته شود و آسیب‌شناسی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
