یکی از داراییهای نامشهود مهم سازمانها و شرکتها، برند یا نام تجاری است. از برند به عنوان نماد خوشنامی سازمان یاد میشود. صاحبنظران بازاریابی، برند را صاحب شخصیت سازمان و کالا میدانند. برند بیانگر جایگاه سازمان در افکار عمومی، فضای بازار و ذهن ذی نفعان آینهای از فعالیتهای سازمان نزد جامعه است.
ارزش برند سازمانهای مختلف، در فضای عمومی صنعت واقتصاد ارزیابی میشود. در سال 2008، کوکاکولا پرُارزشترین بهای برند را به ارزش 66 میلیارد دلار به خود اختصاص داد. پس از آن، شرکتهای فعال در حوزۀ فناوری اطلاعات قرارداشتند: برند مایکروسافت 110 روانشناسی رنگها در بازاریابی و فروش با ارزش 58میلیارد دلار در ردیف دوم قرار گرفت و پس از آن، آیبیام با ارزش 57میلیارد دلار مکان سوم را به خود اختصاص داد. پس ازاین شرکتها، جنرال الکتریک، نوکیا، تویوتا، مک دونالد، والت دیزنی و مرسدس بنز، صف آرایی کردند.
هنگامی که شرکتی در صدد معرفی محصول یا خدمتی است که یکی از ویژگیهای اصلی آن، با خاصیت روانی یکی از رنگها سازگاری دارد، در نامگذاری آن میتواند، از رنگ متناسب استفاده کند.
برای تثبیت جایگاه محصول یا خدمت در ذهن مشتری، هماهنگی میان تمامی عوامل مربوط به آن جایگاه، در بلند مدت تأثیرهای عمیقتری بر جای میگذارد. هر اقدامی که با احساس افراد از رنگِ آن محصول یا خدمت موافق باشد، میتواند باعث یادآوری بهترِ آن در ذهن مخاطبان شود؛ اما قبل از هر اقدامی باید به ویژگیهای بازارِهدف توجه کامل داشت:
اینکه بازارِ هدف متشکل از چه افرادی با چه ویژگیهای سنیّ، جنسی، روانی، اجتماعی و... است، میتواند راهنمای مؤثری برای بهرهگیری از ابزار قدرتمند رنگ در بازاریابی باشد.
شرکتها هزینههای زیادی را صرف ایجاد هویت تصویری در قالب نشان تجاری میکنند. آرم هر سازمان میتواند معرف سریع شرکت باشد. آرم نمایانگر ماهیتی استدلالی است که بین دو رکن اصلی فرایند ارتباط، یعنی فرستنده و گیرنده، قرار میگیرد. شرکت آیبیام با رنگ آبی، قصد انتقال مفهوم (( اعتماد پذیر بودن)) را به مشتریان دارد و شرکت کوکاکولا با رنگ قرمز خود،مفهوم ((انرژی فراوان)) را منتقل می کند.