پرورش توانمندی
توسعه و پرورش توانمندیهای مربوط به فرآیندها و ابزار و جایگاههای شغلی
جدید، در تکتک افراد متفاوت است. عدهای با پیشرفت همگام میشوند و عدهای دیگر
با پیشرفت دست و پنجه نرم میکنند.
مدیرانی که جلسات آموزشی را اساس برنامهی مدیریت تغییر خود قرار میدهند، اغلب بر این باورند که «دانش»، «توانمندی» می آفریند. این مدیران که اعمال تغییرات را تنها با برگزاری جلسات آموزشی ممکن میدانند، معمولاٌ با دو مدل از خطرات احتمالی روبه رو می شوند؛ اول اینکه چنانچه شرکتکنندگان در جلسات آموزشی، «آگاهی» لازم از نیاز به تغییر را نداشته باشند و یا «تمایل» به حمایت ازآن را در خود نبینند، اینگونه جلسات آموزشی بلااستفاده و بینتیجه خواهند بود و دوم اینکه، کارآموزیها همیشه قابلیت و توانمندی لازم را برای کارمندان مهیا نمیکنند. دانش انجام کار،با قابلیت انجام کار لزوما یکی نیستند.
موانع بالقوه در مسیر توانمندی
موانع روانی، محدودیتهای جسمانی، قابلیتهای ذهنی، و دسترسی به منابع و زمان مورد نیاز، از عوامل تاثیرگذار به شمار میآیند.
اما در موارد تغییر، تاکتیکهای متعددی قابل اجرا است که میتوانیم از طریق آنها توانمندی لازم برای اعمال تغییر را به وجود آورده و گسترش دهیم:
تاکتیک 1: مشارکت روزمرهی سرپرستان
تاکتیک 2: دسترسی به افراد متخصص
تاکتیک 3: نظارت بر کیفیت کار
تاکتیک 4: تمرینهای مستقیم در طول دوران آموزش