به گزارش پدیده تبار؛ یکی از تکنولوژیهایی که امروزه در مورد آن صحبت زیاد میشود، ساعتهای هوشمندی است که در کنار دستگاه موبایل قرار میگیرد و خیلی از کارهایی که با موبایل میتوانستیم انجام دهیم، به راحتی از طریق این ساعتها که روی مچمان بسته شدهاست، میتوانیم انجام دهیم.
ایدهی ساعتهای هوشمند، ایدهی جدیدی نیست. تاریخ پیدایش آن به سال 1978 برمیگردد که برند سیکو اولین محصول در این حوزه (NL C01)، یعنی گجتهای پوشیدنی را روانهی بازار کرد که در زمان خودش بسیار بی نظیر بود. پس از ارایه آن محصول در سالهای بعد نیز شرکت سیکو محصول خود را توسعه داد. نسل بعدی ساعتهای هوشمند که در اوایل دهه 90 میلادی ارایه شد، موبایل-ساعت هوشمند بود که سامسونگ عرضه کرد که به آن سیم کارت متصل میشد و امکانات سادهای مانند ارسال پیام و تماس را در اختیار کاربران قرار میداد.
پس از آن دوران، مایکروسافت و برندهای دیگر هم وارد این عرصه شدند و با ایجاد فضای متفاوت در این گجتها مسیر را برای رسیدن به تکنولوژی امروزی هموار کردند. در زمان حاضر بحثی که در مورد این دستگاههای هوشمند وجود دارد، این است که میتواند تمام نیاز کاربران به موبایل را برطرف کند و خیلی قابلیت های جدیدی نیز به آن بیفزاید.
این گجتها، کاربردهای متفاوتی دارند که به صورت خلاصه به چند ویژگی اصلی آن اشاره کنیم. یکی از ویژگی های آنها که پس از اتصال به دستگاه موبایل از طریق بلوتوث و NFC امکان پذیر میشود، قابلیت مکالمه، ارسال پیام کوتاه، مشاهدهی شبکههای اجتماعی و ... میباشد.
یکی دیگر از ویژگیهای این دستگاهها، ثبت اطلاعات حیاتی مانند ضربان قلب است. این ساعتها دارای اپلکیشنی هستند که تمام اطلاعات حیاتی و ورزشی کاربران را ثبت و تجزیه تحلیل میکنند و یک راهنمای مناسب برای ورزشکان هستند.
اما اینکه آیا این ساعتها وسایل کاربردی هستند و در آینده داشتن یکی از آنها برای ما الزام آور خواهد بود، شک و گمانه زنی وجود دارد. وقتی ما میتوانیم تمام نیازهای خود را از طریق موبایلمان حل کنیم، آیا داشتن وسیلهی دیگر نیاز است؟
جوابی که کارشناسان در برابر این انتقادات مطرح میکنند این است که هنوز تکنولوژی این دستگاهها به حد بلوغ خود نرسیده است. شرکتهایی مانند اپل، سامسونگ و الجی همواره سعی دارند که با تولید ساعتهای هوشمند خلاقانه، جایگاه این وسیله را نزد کاربران ارتقا دهند.
منبع: واحد فناوری و اطلاعات پدیده تبار