رسیدن به بازارهای گسترده جهانی، مستلزم حرکت بهسوی اقتصاد باز، به کارگیری استراتژیهای جهش صادراتی و نگاه مدبرانه به نیازها و خواستههای مشتریان گوناگون در بازارهای مختلف می باشد. توفیق در دستیابی به این هدف، نیازمند حضور پررنگ بخش خصوصی و نیز بخشهای وابسته دولتی در بازارهای مختلف میباشد. یکی از سکوهای بسیار مهم در معرفی و شناسایی توانمندیها و قابلیتهای فنی واحدهای تولیدی و خدماتی، نمایشگاهها میباشند.
نمایشگاه، مرکزی برای تبادل اطلاعات و دست یافتن به پدیدههای نوین علم و صنعت و انتقال فناوری است.
مشارکت در نمایشگاه باعث میشود تا توانمندی واحدها و بنگاه های مختلف تولیدی به معرض نمایش گذاشته شود و زمینه برای دست یافتن به بازارهای جدید فراهم گردد.
در تعریفی گویا و کوتاه، نمایشگاه را می توان تبلیغ زنده نامید. زیرا در نمایشگاه عواملی چون: تولید کننده، توزیع کننده، مصرف کننده و کالا یا خدمات در یک زمان و مکان مناسب گرد هم میآیند و مکانی جهت به نمایش گذاشتن توانمندیها و پیشرفتهای یک منطقه یا کشور در زمینههای گوناگون است. همچنین برگزاری نمایشگاه موجب افزایش و بالا رفتن سطح اطلاعات و دانش عمومی، علمی و فنی بازدیدکنندگان میگردد.
امروزه به طور کلی نمایشگاه ها صرفاً به خاطر اهداف تجاری برگزار نمیگردند، به همین دلیل، میزان موفقیت یک نمایشگاه را با ارزش قراردادهایی که در طول برپایی نمایشگاه منعقد میگردد، ارزیابی نمیکنند، زیرا دستاوردهای یک نمایشگاه وسیع تر و گسترده تر از مبادلات تجاری است که در جریان دایر بودن نمایشگاه، میان تجار و غرفه داران صورت میپذیرد. ایجاد تفاهم و دوستی و گفتگو میان ملتها از جمله این دستاوردها است.
امروزه اغلب کارشناسان امور تبلیغات
وبازاریابی، نمایشگاه ها را از مهمترین شیوه های بازاریابی تلقی میکنند و با ذکر
دلایلی ثابت میکنند که بازده مستقیم شرکت در یک نمایشگاه چندین برابر هزینههای
انجام شده و نتایج آن نیز بسیار چشمگیرتر از روشهای تبلیغی دیگر است. برای مثال؛
در هر سال شرکتهای آلمانی حدود پنج میلیارد یورو را صرف شرکت در نمایشگاههای
گوناگون میکنند. در ایالات متحده آمریکا نیز، شرکتها برای رسیدن به اهداف خود
بهترین روش را جهت بازایابی ، حضور در نمایشگاه میدانند به گونهای که در تخصیص
بودجه، ۱۴ درصد را صرف شرکت در نمایشگاه، ۹ درصد را به مکاتبه پستی با مشتریان و فقط ۵/۱
درصد از بودجه را صرف تبلیغ به روشهای
دیگر میکنند. لذا نمایشگاه یکی از ابزارهای بازاریابی و ایجاد
ارتباط است که تحت تاثیر چهارعامل
تبلیغات، فروش حضوری و رفتن به سوی مردم، روابط عمومی و تشویق و ترغیب و پیشبرد
فروش قرار می گیرد.
همچنین بررسی ها نشان میدهد ارتباطی
که در یک نمایشگاه میان غرفه دار و بازدید کننده برقرار می شود، می تواند تا دو
سال بعد از نمایشگاه همچنان دوام داشته و تاثیر گذار باشد. در حال حاضر، نمایشگاه
از شکل ابتدایی گذشته اش بسیار فاصله گرفته و کارکردهای آموزشی، تبلیغاتی و
اطلاعاتی آن، بسیار اهمیت پیدا کرده است.
حضور در نمایشگاه از جمله فعالیت هایی
است که در زمینه بازاریابی مقرون به صرفه است و در آنجا شرکتها فرصتی را برای
دیدار و حضور در کنار مشتریان پیدا میکنند. شرکت کنندگان در نمایشگاه در مدتی محدود
و معین و در مکانی با تسهیلات و امکانات مناسب، فرصتهای بیشماری را برای تحقیق و
بررسی وضعیت بازار، دیدار با رقبا و تماشای آخرین دستاوردها در زمینه های گوناگون
به دست می آورند. خریداری که
از نمایشگاه بازدید میکند در واقع این
فرصت را دارد تا محصولات را از نزدیک ببیند، لمس کند و مورد تجزیه و تحلیل قرار
دهد، یعنی کارهایی را انجام دهد که حتی تلفن و یا اینترنت چنین امکانی را برای او
فراهم نمی آورد.