کد خبر: ۲۶۷۵
تاریخ انتشار: ۰۳ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۳:۱۱
قانون پارکینسون

کاربرد قانون پارکینسون در مدیریت

در مدیریت با قوانین و اصول معروفی روبرو هستیم که یکی از آنها قانون پارکینسون است. پارکینسون یکی از مدرسان علم مدیریت است که از قضا هیچ ربطی هم با رعشه (لرزیدن!) ندارد . او معتقد است که ” کار به اندازه زمانی که برای انجام آن وجود دارد ، ادامه می یابد ” یا به قولی کش می آید.

افراد غالبا به زمان تحویل یک پروژه یا انجام کار دقت می کنند و تمام تلاششان جهت تحویل و انجام آن در زمان مقرر است . مثلا اگر کاری یک ساعت زمان ببرد و به مسوول انجام آن یک ساعت زمان داده شود ، او کار را در سه ساعت انجام می‌دهد! شاید بتوان گفت قرینه نزدیکی بین مفهوم این قانون با دقیقه نود بودن وجود دارد .

قانون پارکينسون (که گاهي اصل پارکينسون نيز ناميده مي شود) به شکل حيرت انگيزي صحيح بوده است. در واقع قانون پارکينسون به قدري تکرار ، تکرار و نقل شده است که بسياري نمي‌دانند، اين قانون در ابتدا تنها يک شوخي و فکاهي بوده است.حتي اگر اين قانون به طور نسبي معتبر و پذيرفته شده باشد، استدلالات متعددي براي کاربرد و کارآيي آن در سازمان ها، بهره وري مديريت، و انگيزش نيروي کار وجود دارد.

اين قانون مي گويد، معمولا افراد تمايل دارند تا كاري كه به آن ها محول شده، تا آن جايي كه امكان دارد، (مثلا تا پايان تاريخي كه از قبل تعيين شده)، به تعويق بياندازد. يكي از دلايلي كه روان شناسان براي اين موضوع ذكر مي كنند، اين است كه انجام زودتر از موعد يك فعاليت معمولا پاداشي به همراه ندارد، اما ممكن است باعث شود تا مسئوليت ديگري به فرد داده شود. بنابراين گذراندن و اتلاف زمان براي انجام فعاليت به سود فرد است، زيرا فشار كاري كمتري به او وارد مي‌شود. در پروژه هاي پيمان كاري، ممكن است كه اعلام اين كه پروژه زودتر از موعد پايان يافته، باعث شود تا سود حاصل از انجام كار كاهش يابد. از موارد ديگري كه باعث وقوع قانون پاركينسون مي‌شود، اين است كه در صورت انجام سريع تر كارها، ممكن است گفته شود، تخمين زماني غلط بوده است. دليل ديگري که براي قانون پارکينسون ذکر مي‌شود، اين است که مديران دوست دارند، مرئوسان بيشتري داشته باشند.به زبانِ ساده، قانون پارکينسون مي‌گويد...