کد خبر: ۴۷۳۳
تاریخ انتشار: ۰۳ مهر ۱۳۹۷ - ۰۸:۵۰

آیا مديريت دانش در تصميمات راهبردي کاربرد دارد؟

مدیریت دانش می‌تواند مبنایی برای تصمیمات راهبردی سازمان‌ها باشد زیرا که تعامل و اکتشاف عوامل مختلف به کمک مدیریت دانش امکان پذیر است.

گفته می شود که فرايند تصميم‌گيري مديريتي داراي ماهيت پوياست كه منعكس كننده هم‌افزايي موجود است كه مي‌تواند در خلال يك فرايند به وقوع بپيوندد. اين هم‌افزايي مي‌تواند در شرايطي كه مديران مجبور هستند تصميمات استراتژيك اتخاذ نمايند، نقش مهمي داشته باشد، زيرا مي تواند پايه موفقيت سازماني باشد.لذا مديريت دانش مي‌تواند به دقت براي تعريف يك مشكل تصميم‌گيري مورد استفاده قرارگيرد، عناصر تصميم‌گيري را معين نمايد و آنها را به صورت كلي درآورد و اين مي‌تواند به عنوان مثال ناشي از نياز سازمان به حل مشكلات پيچيده‌اي باشد كه زائيده اهداف متناقض است.

نگاه کنید به مطلب موسسه فناوران کارآفرین نوآور


 انواع استراتژی‌های منابع انسانی3


 در يك موقعيت تصميم‌گيري ساختارمند، مديريت دانش مي‌تواند براي اكتشاف تعاملي مجموعه‌اي از اهداف با گزينه‌هاي استراتژيك، به قدر كافي مؤثر باشد، يك چنين تحليل اكتشافي مي‌تواند منجر به درك عميق‌تري از موقعيت تصميم‌گيري گردد. بعضي اوقات مديران گزينه‌هاي استراتژيك خود را بر مبناي اطلاعات ناقص و سطح بالايي از عدم قطعيت، فرمولبندي مي‌كنند، زيرا آنها از تمام مزاياي يك سيستم هوشمند استفاده نمي كنند.

در اين شرايط سيستم حمايت از تصميمات استراتژيك در هنگام اتخاذ تصميمات استراتژيك، اين نكته را كه سازمان يك موجوديت نظام‌مند مي‌باشد به رسميت مي‌شناسند، زيرا تاثير اين تصميمات در تمام قسمت‌هاي عملكردي احساس ميگردد. به علاوه، پيش بيني خصوصيات محيطي آينده و ارزيابي تهديدها و فرصت‌هاي موجود در آن ضروري است. بسياري از سازمان‌ها نمي‌دانند كه چگونه از برتري‌هاي رقابتي، منابع، دانش، تكنولوژي، و عوامل هوشمند استفاده كنند. مديران مجبورند كه زمينه رو به رشد مديريت دانش را درك نمايند و بر سيستم‌هاي مبتني بر دانش و استفاده رقابتي آنها تأكيد نمايند.این چالش كه سازمان‌‌هاي مدرن با آن روبرو هستند خواهد توانست دانش پراكنده عوامل هوشمند آنها را كه به صورت سيستم‌هاي مجازي كار مي‌كنند، به مخزن ساختارمندي از دانش تبديل نمايد.

نگاه کنید به انواع استراتژی‌های منابع انسانی


 انواع استراتژی‌های منابع انسانی

بعضي از سازمان‌ها از نظام هايي استفاده مي‌كنند كه مقصود آنها حصول به اطلاعات ضروري، و ذخيره آنها در پايگاه‌ها، و اجازه دادن به عوامل هوشمند براي استفاده از آنها مي‌باشد، و اين گونه، فرايند تصميم‌گيري را مي‌توان به بهترين نقش ارتقا بخشيد. تحقيقات آينده درباره ارتباط بين مديريت استراتژي و تكنولوژي اطلاعات بايد به دقت ارزيابي استفاده از مديريت دانش و سيستم حمايت از تصميم‌گيري را، به عنوان يك تلاش متداول براي حمايت از تصميمات استراتژيك، به طور مناسب بررسي كند.