عکاسی حیات وحش

یکی از مهم‌ترین دلایل این موضوع این است که عکاسی حیات وحش امکانات زیادی می‌خواهد و تهیه این امکانات برای همه میسر نیست و اساسا در کشور ما آن‌طور که باید و شاید از عکاسی چه در زمینه حیات‌ وحش چه دیگر زمینه‌های آن حمایت خوبی نمی‌شود و همه چیز بر دوش علاقه‌مندان است اما از همه این‌ها که بگذریم فرض کنیم بودجه مشخصی برای خرید تجهیزات عکاسی حیات وحش داریم سوالی که پیش می‌آید این است که چه مقدار برای چه چیزی هزینه کنیم.

در گام اول و اگر با عکاسی آشنایی چندین ندارید و یا برای شروع می‌خواهید هزینه کمتری انجام دهید به شما توصیه می‌کنیم به دنبال یک دوربین سوپرزوم که در بودجه شما قرار می‌گیرد بگردید.

همان‌طور که می‌دانید عکاسی از حیوانات کار آسانی نیست و شما نمی‌توانید از آن‌ها بخواهید که در حالت مشخصی ثابت بمانند تا از آن‌ها عکس بگیرید، علاوه‌بر این آن‌ها معمولا از خطرناک‌ترین موجود کره خاکی یعنی ما انسان‌ها ترس داشته و به محض احساس حضور ما سریعا پا به فرار می‌گذارند و یا اگر توان پرواز داشته باشند پرواز می‌کنند به همین دلیل برای این که بتوانید آن‌ها را در قاب زیبایی ثبت کنید باید فاصله خود با آن‌ها را حفظ کنید.

و این جاست که متوجه می‌شوید توانایی زوم بالا چقدر به در شما می‌خورد.

البته زوم خوب داشتن تنها فاکتور مورد نیاز برای عکاسی طبیعت نیست چرا که در زوم بالا لرزش دستان شما تاثیر چند برابری برعکس دارد و به واقع میزان لرزش دست شما با میزان زوم رابطه مستقیم دارد به همین دلیل به شما توصیه می‌کنیم حتما در زمان خرید یک دوربین به خصوص یک سوپر زوم که امکان تعویض لنز ندارد به کارایی لرزشگیر آن دقت کنید در غیر این صورت حتی در هوای روشن هم نیاز دارید برای هر عکسی یک سه پایه با خود حمل کنید هرچند که حمل سه پایه برای عکاسان حیات وحش حتی در روز روشن و زمانی که می خواهند عکسی با دیافراگم باز هم بگیرند خیلی عجیب نیست!

دوربین‌های سوپرزوم در واقع همان دوربین‌های کامپکتی هستند که توانایی زوم اپتیکال زیادی دارند. کوچکتر بودن سنسور این دوربین‌ها باعث می‌شود ضریب کراپ بالایی داشته و در نتیجه امکان عکاسی از فواصل دورتری را با یک لنز مشابه نسبت به DSLRها و دوربین‌های حرفه‌ای‌تر داشته باشند اما همان‌طور که حدس زدید این همه ماجرا نیست و عملا زوم بالا همیشه نمی‌تواند تنها چاره‌ساز باشد.

معمولا در سوپرزوم‌ها مانند اکثر دوربین‌های کامپکت دیگر زمانی که فاصله کانونی لنز بالا می‌رود دیافراگم بسته‌تر می‌شود و با بسته شدن دیافراگم شما با مشکل کمبود نور مواجه می‌شوید.

با توجه به این که لرزش دست هم در زوم‌های بالا بسیار بیشتر است با کم کردن سرعت شاتر هم احتمال لرزش و تار شدن عکس را بالا می‌برید علاوه‌بر این که برای ثابت کردن یا به اصطلاح فریز کردن یک سوژه متحرک نیاز به سریع شات زدن دارید.

در اینجاست که تنها راه شما بالا بردن ایزو است و همانطور که خوب می‌دانید عملا در دوربین‌های کامپکت ایزوی بالای 400 صدمه زیادی به کیفیت عکس می‌زند تا جایی که حتی آن را غیر قابل استفاده می‌کند.