تکنولوزی
عکاسی مادون‌قرمز
عکس‌هایی که به صورت معمول توسط دوربین گرفته می‌شوند در محدوده نور مرئی هستند و اساسا نتیجه عکس و رنگ‌های آن با تقریب بسیار نزدیکی به آنچه چشم ما می‌بیند کاملا نزدیک است
تا به‌حال چشمتان به عکس‌هایی افتاده باشد که در آن‌ها برگ‌های سبز درختان کاملا سفید شده‌اند و آسمان رنگی قرمز و تیره به خود گرفته است و احتمالا با خودتان فکر کرده‌اید که قطعا عکس ویرایش شده است.
در صورتی‌که همیشه اینطور نیست و ممکن است عکاس عکسی در طول موج اینفرارد یا فروسرخ گرفته باشد.
برای درک بهتر قضیه یک لحظه به عکس‌های اشعه ایکس که برای شکستگی استخوان می‌گیرید فکر کنید!
آیا دوربین اشعه ایکس چیزی را می‌بیند و نشان می‌دهد که چشم شما می‌بیند؟
خب عکاسی فروسرخ یا مادون‌قرمز هم در واقع با فیلتر کردن بخشی از نور و تنها نشان دادن نور ناحیه فروسرخ باعث می‌شود شما مناظر را طور دیگری ببینید!
برای عکاسی فروسرخ شما به فیلم یا سنسوری احتیاج دارید که به نور فروسرخ حساسیت نشان دهد.
البته دامنه حساسیت سنسور برای عکاسی اینفرارد هم به اندازه تمام محدوده طول موجی آن نیست و به‌همین دلیل به آن دامنه فروسرخ نزدیک می‌گویند و با دامنه فروسرخ که در عکاسی گرمایی از آن دامنه بهره جسته می‌شود متفاوت است.
دامنه‌های موجی که برای عکاسی فروسرخ مورد استفاده قرار می‌گیرد بین ۷۰۰ نانومتر و ۹۰۰ نانومتر هستند.
فیلم‌های عکاسی و یا بسیاری سنسورهای دوربین‌های دیجیتال هم به این دامنه نوری حساس هستند و به‌همین خاطر درون دوربین‌ها فیلتری قرار می‌دهند که از عبور نور فروسرخ یا مادون قرمز جلوگیری می‌کند.
در واقع زمانی که از فیلترهای مادون‌قرمز صحبت می‌شود ممکن است منظور دو نوع کاملا متفاوت باشد، یکی فیلترهایی که مانع عبور محدوده نوری مادون‌قرمز می‌شوند مانند آنهایی که بر روی سنسور دوربین‌ها نصب می‌گردد و دیگری فیلترهایی هستند که بر روی لنز دوربین‌ها قرار می‌گیرند و وظیفه‌ای کاملا برعکس دارند به این معنی که تنها به محدوده نوری مادون‌قرمز اجازه عبور می‌دهند.
خب احتمالا تا به‌حال متوجه شده‌اید که به‌کارگیری همزمان این دو نوع فیلتر باعث می‌شود که هیچ نوری به سنسور شما نرسد و در نتیجه فقط یک فریم سیاه خواهید داشت!
به هرحال اگر دوربینی داشته باشید که فیلتر مادون‌قرمز بر روی سنسور نداشته باشد و شما از فیلترهای اینفرارد بر روی لنز استفاده کنید نتیجه، عکس‌هایی خواهد شد که حالت رویا گونه‌ای دارند. به‌طور کلی سنسورهای دوربین دیجیتال به نور مادون قرمز حساسند اما به این دلیل که وجود نور مادون قرمز عکاسی در طیف مرئی را دچار مشکل می‌کند و به خصوص به‌این دلیل که فوکوس خودکار دوربین را به اشتباه می‌اندازد )با توجه به این که در این طیف فوکوس به شکل دیگری است) و همچنین باعث بالا رفتن غلظت رنگ قرمز می‌شود و دلایل مختلف دیگر اکثر دوربین‌های دیجیتال به‌طور پیش‌فرض از یک فیلتر بازدارنده مادون‌قرمز در جلوی سنسور بهره می‌گیرند به همین دلیل معمولا عکاسی فروسرخ با دوربین‌های معمولی امکان‌پذیر نیست و یا مستلزم استفاده از سرعت شاترهای کم و با استفاده از سه‌پایه است )چرا که گاهی فیلترها تمام دامنه فروسرخ را نمی‌بندند و در مدت زمان طولانی مقداری از این طول موج ممکن است از فیلتر عبور کند.)
در اینجاست که بسیاری از افرادی که به این نوع عکاسی علاقه‌مند هستند دوربین‌های خود را باز کرده و فیلتر اینفرارد بازدارنده آن را بر می‌دارند و بر روی لنز هم از فیلترهای عبور دهنده مادون قرمز استفاده می‌کنند و به این ترتیب دوربینشان فقط قادر است در محدوده مادون قرمز عکاسی کند!
البته معمولا برداشتن فیلتر بازدارنده کار آسانی نیست و باید توسط افراد ماهر انجام شود و به شما توصیه می‌کنیم به هیچ وجه خودتان دست به این کار نزنید.
منبع: واحد فناوری پدیده تبار
مطالب مرتبط
