هارددیسک را تقسیم کنید

پارتیشن چیست و چگونه هارددیسک را پارتیشن‌بندی کنیم اصلا این کار لازم است

می‌توان اندازه پارتیشن‌های اصلی را بعد از پارتیشن‌بندی تغییر داد، بی‌آنکه نیازی به فرمت کردن و یا حذف پارتیشن اصلی باشد، در‌حالی که اندازه پارتیشن‌های مجازی قابل تغییر نیست. اندازه یک پارتیشن Extended نیز تغییر ناپذیر است، یعنی نمی‌توان بخشی از آن را جدا (Shrink) کرد و به یک پارتیشن اصلی افزود یا بالعکس.

تعداد پارتیشن‌هایی که در یک سیستم‌عامل خانگی می‌توان ایجاد کرد به تعداد حروف الفبای انگلیسی است، درحالی که به طور پیش فرض دو حرف A و B حروف رزرو شده برای دیسک‌های فلاپی هستند و معمولا اولین پارتیشن از هارددیسک در سیستم‌عامل ویندوز با حرف C شروع می‌شود. به همین علت در بیشتر اوقات ویندوز در درایو C ذخیره شده است. خوب است بدانید درایوی که ویندوز در آن نصب شده، در حالتی‌که همان سیستم‌عامل در حال اجراست، درایور اول هارددیسک محسوب می‌شود.

در سیستم‌عامل‌های ویستا، هفت و هشت، سیستم‌عامل یک پارتیشن کوچک به‌طور اختصاصی ایجاد می‌کند که کاربر نمی‌تواند از آن استفاده کند و یا به فایل‌های آن دسترسی یابد. این پارتیشن معمولا 100 تا 200 مگابایت حجم دارد اما به عنوان یک پارتیشن اصلی کار نمی‌کند و از تعداد مجاز پارتیشن‌های اصلی نمی‌کاهد. بهترین شکل پارتیشن‌بندی سیستم‌عامل ویندوز، استفاده از یک پارتیشن اصلی و یک پارتیشن Extended است.

در صورتی که قصد دارید از بیش از یک سیستم‌عامل به طور هم‌زمان بهره‌برداری کنید، مجبور خواهید بود تعداد پارتیشن‌های اصلی را افزایش دهید.