کد خبر: ۳۸۱۸
تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۳۹۵ - ۱۰:۱۸
بخش دوم

دولت الکترونیک

دولت الکترونیک موجب صرفه‌جویی در وقت و هزینه، دولت، شهروندان و کسب و کار می‌گردد

با ظهور فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی، مراکز خدمات‌ رسانی به مشتریان نزدیکتر می‌شوند و افراد می‌توانند حتی از طریق رایانه‌های شخصی، خدمات خود را دریافت کنند.

 دولت الکترونیک

خدمات دولت الکترونیک:

  • خدمات دلالی الکترونیکی؛
  •  فرم های الکترونیکی؛
  • خدمات کاریابی الکترونیکی؛
  •  ارایه داده‌های آماری بر‌خط نظیر اطلاعات ترافیک و ...؛
  • خدمات بازار و اجتماع الکترونیکی؛
  •  خدمات پلیس الکترونیکی؛
  • خدمات سیاستگذاری الکترونیکی؛
  •  رای‌گیری الکترونیکی،
  • خدمات پست الکترونیکی نظیر‌: ثبت شرکت، ازدواج، طلاق، تولد و مرگ.
  •  خدمات پرداخت بر‌خط نظیر: پرداخت مالیات، عوارض و صورت حساب آب، برق، گاز و غیره؛
  • خدمات یک بار مصرف دولتی؛
  •  خدمات مشاوره از راه دور؛
 دولت الکترونیک

موانع ایجاد دولت الکترونیک:

  • عدم حمایت مدیران ارشد سازمان‌ها.
  • ناتوانی در مرزبندی اطلاعات محرمانه و غیرمحرمانه.
  • هزینه‌های سنگین ایجاد، نگهداری و توسعه شبکه‌های اطلاع رسانی و پایگاه‌های اطلاعاتی.
  • فقدان یا کمبود نیروهای متخصص فناوری اطلاعات در برخی از کشورها.
  • مشکلات مرتبط با چگونگی حفاظت از اطلاعات شخصی افراد.
  • چگونگی تحلیل و مهندسی مجدد خدمات دولتی به منظور استفاده از دولت الکترونیک.
  • چگونگی دسترسی کلیه کاربران به دولت الکترونیک.
  • نحوه ارائه کلیه اطلاعات موردنیاز مشتریان.
  •  مسئله مرتبط با مواجه شدن با افرادی که کمتر با رایانه آشنا هستند.
 دولت الکترونیک

ساختار دولت الکترونیک:

هدف دولت الکترونیکی توسعه و رشد فعالیت های برخط بوده که از طریق سه حوزه زیر میسر می گردد:

  • ارتباط دولت با شهروندان ‌
  • ارتباط دولت با شرکت‌ها
  • ارتباط دولت با دولت

در تمام حالات فوق رابطه‌ای دو سویه بین طرفین وجود دارد، "ارتباط دولت با شهروندان" برای تعامل و ارتباط دولتمردان با شهروندان استفاده شده، "ارتباط دولت با شرکت‌ها" برای ارتباط دولت با تجار و صنعتگران و "ارتباط دولت با دولت" تمام ارتباطات و تعاملات بین دولتمردان (درون کشوری و برون کشوری) را شامل می‌شود.

 دولت الکترونیک

اثرات دولت الکترونیک:

به این معنا است که شهروندان با دولت در تعامل هستند و رابطه به شکل سنتی و یک طرفه نیست این رویکرد جدید سه پیامد دارد:

۱- اولین جز آن شامل گردآوری اطلاعات از جامعه جهت تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری از یک طرف و مطلع ساختن عموم از تصمیمات از طرف دیگر می‌باشد.

۲- دومین جز آن استفاده از فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در جهت تسهیل مشارکت و تبادل نظر عموم مردم در راستای سیاست­گذاری عمومی و تعیین اولویت­های استراتژیک در تصمیم گیری­های دولتی می‌باشد.

۳- سومین عنصر و پیشرفته‌ترین آن استفاده از فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات جهت انتخاب نمایندگان سیاسی و فرایندهای مردم­ سالار می­باشد که همان دموکراسی الکترونیکی است.