هشدارهایی برای جلوگیری از خستگی کارمندان از کار

افراد تازه‌کار عموماً در ابتدای راه اشتیاق زیادی به یادگیری و کار، از خود نشان می دهند. اما پس از گذشت مدتی ممکن است شور و اشتیاق اولیه خود را از دست داده و دچار روزمرگی شغلی و بطالت اجتماعی شوند.

طبق یافته‌های یک تحقیق، در 85 درصد شرکتها، انگیزه پرسنل در شش ماهه اول به سرعت کاهش می یابد و در سال‌های بعد نیز روحیه آنها بدتر خواهد شد. این یافته ها بر اساس مطالعه ای شکل گرفته است که بر روی 2/1 میلیون نفر از کارکنان 52 شرکت برتر از میان 1000 شرکت مجله فورچون بین سالهای 2001 تا 2004، توسط موسسه تحقیقاتی سیروتا (نیویورک) انجام شده است.

با این وجود، اغلب شرکتها و سازمانها در این زمینه اشتباه عمل می کنند. در واقع آنها به جای آنکه سعی کنند تا به کارکنان خود انگیزه بدهند، باید از بی انگیزه شدن کارکنان خود جلوگیری کنند.

یکی از وظایف اصلی مدیران اطمینان از تداوم انگیزه در میان کارکنان است.پس قبل از آنکه خیلی دیر شود باید نسبت به شناسایی علائم خستگی شغلی خانواده سازمانی اقدام کرد.در این یادداشت چهار علامت هشدار دهنده کارمندان بی‌علاقه مورد بررسی قرار می گیرد. شما باید بتوانید نشانه‌های عدم تعهد کارمندان را تشخیص دهید، تا بتوانید هرگونه مشکلی که باعث آن شده است را حل کنید:

1- خود را از متن به حاشیه می رانند

زمانی که ما نسبت به چیزی مشتاق باشیم، در خصوص آن حتما صحبت خواهیم کرد. شاید متوجه شده باشید که عموما کارمندان تازه وارد با دستی پر و ذهنی آکنده از ایده های جدید و روش های بدیع در جلسات شرکت حضور می یابند.آنها دوست دارند که اثر گذارباشند.اما به محض آنکه علاقه و اشتیاق خود را از دست بدهند ، از متن به حاشیه می روند ودر سایه قرار میگیرند.آنها ممکن است دیر به محل کار خود مراجعه کنندو به بهانه های مختلف از جمله بیماری از زیر کار فرار کنند. بنابراین یکی از مشهودترین علامت‌های عدم تعهد زمانی است که کارمندان ما شروع به غیبت‌های مستمر در طول هفته کرده و یا غالباً کار را زودتر ترک کرده و یا دیر به محل کار می رسند.

اگر متوجه چنین علائمی شدید درخواست جلسه ای حضوری و خصوصی کرده و به کمک تکنیک هایی از قبل توفان مغزی به طرح اهداف و وظایف جدید و الهام بخش دوباره اقدام کنید. باید با او درباره‌ی غیبتش صحبت کنید. مطمئن شوید هیچ مشکل شخصی ای ندارد که با حضور او در محیط کار تداخل ایجاد کرده است. اگر دلیلی پیدا نکردید، ممکن است غیبت او نشانی از عدم تعهد او باشد.

2- آنها از قافله عقب مانده اند

افرادی که به شغل خود علاقمند هستند،جدیدترین اخبار و هم چنین روندهای صنعت،فناوری ها و اختراعات جدید در حوزه کاری خود را دنبال می کنند.آنها خواستار نسخه ای بهبود یافته از خود بوده وهمواره در حال یادگیری هستند.عادات هم تیمی های خود را رصد کنید. دلیل بی علاقگی آنها نسبت به یادگیری مهارتهای جدید را بیابید.آیا آنها خود را همه چیز دان میدانند؟ آیا منابع آموزشی در اختیارشان قرار میگیرد؟ویا آنها بی هیچ دلیلی علاقه خود را از دست داده اند. پاسخ به این سوالات میتواند راهگشا باشد.

3- آنها از پذیرفتن مسئولیت سر باز می زنند

در خصوص آن دسته از کارکنان خود که عهده دار وظایف جدید نشده و از بدست گرفتن ابتکار عمل خودداری می کنند، هشیار باشید. بی علاقگی آنها ممکن است نتیجه خستگی و یا فرسودگی شغلی‌شان باشد.شاید راه حل این مساله به سادگی یک مرخصی کوتاه و رهایی چند روزه از وظایف روزمره باشد .آیا آنها ظرف سال گذشته به خود استراحت داده اند؟شاید آنها برای انجام به نحو احسن و حد اکثری کار خود نیاز به کمک داشته باشند.

برخی افراد به قدری در کار خود غرق می شوند که قبل از انکه بتوانند شکایتی به زبان بیاورند از کار خود بیزارمی شوند.تعامل، کلید و راه حل توفیق دو جانبه سازمان-کارمند است. اگر وظایف نیروی تان سنگین و پیچیده است ،راه حلی برای آن پیدا کرده و تلاش کنید بر تعداد پرسنل کارآمد خود بیفزایید.

4- آنها ایده ها و نظراتشان را برای خود نگه می دارند

ایده داشتن، نتیجه ی داشتن اشتیاق است. بطور مثال ، بحث سیاست را در نظر بگیرید. زمانی که فردی علاقه خود را نسبت به سیاست از دست بدهد، سرجای خود می نشیند و از اظهار نظر در خصوص مسائل سیاسی و ارائه ایده ها و نظرات و یا حتی اعلام مخالفت با دیگران خودداری می کند.اگر نسبت به میزان اشتیاق کارکنان خود مردد هستید، به صدای رسای زبان بدن آنها توجه کنید و هم چنین نحوه تعامل او با دیگر همکاران خودتان را زیر نظر بگیرید. برای آنکه شیفتگی و انگیزه کارکنان خود را حفظ کنیم، مدیریت باید سه هدفی را که عده زیادی از کارکنان در کار خود در پی آن هستند، بفهمد و سپس آنها را برآورده کند.

این اهداف عبارتند از:

سخن پایانی:

رفتارهای ناهنجار و عدم تعهد همچون ویروسی سرکش در کل سازمان منتشر شده و ممکن است موجب عدم تعهد دیگر کارمندان شود. بنابریان باید مراقب اطلاعاتی منفی ای که یک کارمند درباره محیط کارش می‌گوید باشیم و کانالهای ارتباطی و اجتماعی کارمندان بی‌تعهد مثل صفحات اجتماعی آنها را رصد کنیم و اطمینان یابیم که نسبت به شرکت ما، بدگویی نمیشود. افرادی که دچار بطالت و فرسودگی شغلی شوند، برای کار و کسب ما خطر آفرین خواهند بود.

زمانی که به عنوان یک کارآفرین روح و قلب خود را در کاری سرمایه گذاری می کنیم ، نمیتوانیم اجازه بدهیم که فردی از راه برسد و تمام نقشه ها و طرحهای ما را نقش برآب کند. روشهای مختلفی برای تزریق انرژی و تجدد روحیه کارمندان وجود دارد که توصیه میکنم بخشی از آنها را در کتاب چهل گفتار پیرامون مدیریت و رهبری به قلم اینجانب مطالعه فرمایید و اما راه حل آخر، اخراج این قبیل کارمندان از بدنه شرکت است.

منبع: روزنوشته‌های پرویز درگی